Typend op mijn Olivetti M24 knelt mijn jeans-kruis snel, te snel. Mijn kantoor vult zich met de vage geur van mijn Lief sinds 20 jaar, Poison van Dior. Maar het is ochtend en zij is thuis, neemt een bad, haar tepels wijzen omhoog uit het schuimende schuim. Nee, die gedachte doet me niet verstijven. AlsLees meer ⟶